Pesquisar neste blogue

segunda-feira, 6 de abril de 2015

amor azul


AMOR AZUL





Encontrei-te numa noite cálida

Com a tua pele sensual já pálida…

Que se passa contigo? Alguma dor?

Perdeste sangue nesta noite de cor?



Olhaste para a lua e depois para mim…

Suas fases têm influência sobre mim?

Já reparaste que esta noite é azul?

O sangue da minha veia também é azul!!!

 

Quando me aproximo de quem eu ame

Meu sangue de amor entra no seu coração

Pela veia de sangue azul, sem derrame!!!



Então, por amor, eu quero-te por perto

Para refazer esta palidez em veneração

E meu amor eterno é por ti descoberto!




Amália Faustino Mendes, 22 de Março de 2012

Um boné mágico


Um boné mágico

 

Nasceu há uns meses, um  certo bebé;

Seu babado pai ofereceu-lhe um boné

E esse boné lhe conferia um estatuto

Que à sua cabeça se fazia de substituto.

 

O boné que servia a bebés de três meses

Foi-se tornando grande, N vezes

Face à pequenez contínua da cabeça

Que se desfazia à sombra da linhaça.



E via-se o pai a assumir a criança

Que aos 3 meses se lhe via  a esperança

Mas ao completar seis meses de idade

Caiu-lhe o boné no centro de gravidade!

 

Absorvido e redemoinhado pelos alísios,

E a temperatura corporal a 70º graus celsius

Se elevou, a ponto de derreter o miolo,

Empapando-o em forma de bolo.

 

Desmorona agora o estatuto, visto a binóculo

No fundo de um túnel sem luz, visto a monóculo

Reviram-se os anseios do pai, desmanchados,

E desmascaradas por vozes de lábios inchados.

 

 

E nos cabelos, já grisalhos, antecipam-se, à mostra;

Os caracóis, em bandeira não nacional ,acenam

Ventilando a têmpora em brasa que entra

Numa ratoeira que colhe filhos que contracenam.

 

Na calada da urna vai  o pai, com gritos retidos,

 A garganta a engolir-se e os ratos pisados

Deslizando-se na passarela da labiríntica execução

Restando apenas as alternativas da deposição.

 

Amália Faustino Mendes

Di riba’l kutelo


Di riba’l kutelo

 

Algen di li  Na Kabu Verdi,

Senpri singra na vida ku koraji  

Na pobreza ou na rikeza

Ku toskeza ou ku fineza.

 

Odju abertu, pa riba senpri

Ou ta djobi Deus na Séu

Ou ta baskudja interesi seu

Ku subtileza ou diskaradeza...  senpri!

 

Tem uns ki ta subi sertus kau

Si kre pa monti k’e ka konxi

Si kre e pa skarpa ki ta demoli

Si kre ten prigu ki ta dadu pau!

 

Tem otus ki ta subi subida

Sem ranpa, sen degrau

Ta abri kaminhu sen spinhu

So ma dj’e dadu mó ou bengala.

 

Otu ta buâ sem aza ti sai kutelu

Di riba kutelu e ta djobi di baxu

Kada un ta parse’l pikinoti sima pinton,

Sen mai sen pai y sen protesan.

 

Ku gana prutxi-s di disprezu sen mondon

Ou gana di bua riba dês, sem condon

Pa prutxi-s ou pa sukumbi-s

Di riba e ta baza’s penedu di lansa.

 

E penedus Ki ta fri antis di piza

Ki ta speta antis di smaga

Sima boka bedju ki ta stilhasa

Sen distrinsa algén di asa.

 

Mi n ka kre subi kel monti la

Y dja n ka kre  pega algen bengala

Pa subi monti, depôs pa diskonxe-m

Ou pa n bira-l pinton ki e ta smaga.

 

Amália Faustino

1 di Abril de 2015